Het netwerk Kind&NAH wil de kwaliteit van zorg voor kinderen met niet-aangeboren hersenletsel verbeteren. De ambitie is optimale kwaliteit van leven die bijdraagt aan betekenisvolle uitkomsten voor het kind en omgeving, zo dicht mogelijk bij huis. Daaraan werken heel veel mensen mee. In de serie 'Even voorstellen..' stellen een aantal mensen zich voor, delen hun motivatie om deel te nemen aan het netwerk en vertellen op welke wijze zij daar een hele belangrijke bijdrage aan leveren.
Vandaag is het de beurt aan Carla Hendriks, GZ-(neuro)psycholoog bij de polikliniek voor kinderen met NAH bij Heliomare
Bij Heliomare werkt Carla in een team met verschillende disciplines. Samen met professionals uit revalidatie en onderwijs zet ze zich dagelijks in voor kinderen met NAH. Onderwijs is het speerpunt waar Carla zich binnen het Netwerk mee bezighoudt. “Er wordt nu vooral gekeken naar de zorg. Maar veel kinderen met NAH lopen vast in het onderwijs, met allerlei gevolgen voor hun emotionele, sociale en cognitieve ontwikkeling. Het betreft meer kinderen dan gedacht wordt. Het zou fijn zijn als kinderen in het hele land de zorg krijgen die ze verdienen. Het Netwerk zorgt ervoor dat ik in contact kom met mensen uit andere delen van het land en waar ik van kan leren. Dat zijn professionals uit de zorg maar bijvoorbeeld ook van gemeentes. Bovendien zorgt het puur getalsmatig groeien van het Netwerk ervoor dat je eerder en efficiënter iemand vindt die kan helpen op het moment dat het nodig is.” Het is volgens Carla overigens nog wel nodig dat het netwerk dan ook echt efficiënt wordt opgezet. “Dus niet teveel schillen van hulpverleners over elkaar heen. Op die manier kun je sneller een probleem ontleden en oplossen. Hoe meer partijen ergens hun zegje over doen, hoe langer het duurt en hoe inefficiënter het wordt. Dat gebeurt nu nog best vaak omdat kinderen met NAH laat herkend worden en hun problemen zich opstapelen. Dan krijg je een kluwen die lastig te ontrafelen is. Zo ken ik bijvoorbeeld een vrouw die op zesjarige leeftijd hersenletsel opliep. Ze heeft daar haar hele leven mee rondgelopen zonder de juiste diagnose. Pas onlangs werd duidelijk wat er aan de hand was. Zoveel jaren zijn dan weggegooid, echt heel zonde.”
“Hoe meer je weet, hoe meer je weet wat je niet weet”, past volgens Carla wel bij de fase waarin het Netwerk zich momenteel bevindt. “We willen kennis verzamelen en overbrengen zodat in het hele land kinderen snel en op de juiste manier geholpen kunnen worden. En dat we transities goed kunnen begeleiden, bijvoorbeeld van thuis naar school. Ze moeten ieder jaar weer wennen aan een nieuwe situatie met hun klas of opleiding. Kinderen maken, veel meer dan volwassenen met NAH, allerlei ontwikkelingen door en zijn in dat opzicht extra kwetsbaar. Met het Netwerk proberen we dat verschil meer op de kaart te zetten.”
Volgende week stelt Martin Beuzel zich voor!
